Μικρό ιστορικό σημείωμα
Αναγνωρίστηκε από το Πρωτοδικείο Ροδόπης και είναι καταχωρημένος ο τίτλος του στο βιβλίο σωματείων του Πρωτοδικείου. Το 2004 γίνεται τροποποίηση του καταστατικού και η νέα του επωνυμία είναι Σύλλογος Καππαδοκών και Μικρασιατών Ν.Ροδόπης «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ».Αγκαλιάζει πλέον όλους τους Μικρασιάτες.
Σκοποί του Συλλόγου είναι: η διατήρηση και διάδοση των ηθών, εθίμων, παραδόσεων, μουσικής και χορευτικής παράδοσης της παλιάς πατρίδας, Η διαφύλαξη, διατήρηση και ασφάλιση των αξιόλογων κειμηλίων που μετέφεραν οι πρόγονοι μας. Η πνευματική, μορφωτική, κοινωνική και πολιτιστική εξύψωση των μελών του και η εμπέδοση της ανθρώπινης αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ αυτών.
Γενικές Πληροφορίες
Η Καππαδοκία βρίσκεται στην καρδιά της Μικράς Ασίας.Γειτονεύει από το βορά με τον Πόντο, από το νότο με την Κιλικία, από ανατολή με την Αρμενία και δυτικά με την Λυκαονία, Γαλατία και Παφλαγονία. Βρίσκεται σε υψίπεδο 1000 m, στο οποίο δεσπόζει το Αργαίο όρος με ύψος 4000 m και τα βόρεια όρια της διαρρέονται από το μεγαλύτερο ποταμό της Μ.Ασίας τον Άλυ. Τα θεμέλια της Ελληνικής παιδείας, της σκέψης και του πνεύματος τ΄θηκαν από το Μ.Αλέξανδρο με το υπερεθνικό κράτος που δημιούργησε. Στα πρωτοβυζαντινά χρόνια η Καππαδοκία αποτελεί τον ύψιστο φάρο του Ελληνικού πνεύματος συνδεμένου με την Ορθόδοξη Χριστιανική πνοή. Από τον 8ο μ.Χ. αιώνα στη χώρα καλλιεργείται έντονα ο μοναχισμός και γίνεται κέντρο ιδιόρυθμου ασκητισμού.
Από το 1071 μ.Χ. η Καππαδοκία βρίσκεται στο έλεος των Σελτζουκικών ορδών και κατόπιν στην εξουσία της Οσμανικής κυριαρχίας. Η συνθήκη της Λωζάνης που επιβάλλει την αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών βρίσκει στον Καππαδοκικό χώρο 80.000 Έλληνες Χριστιανούς που επέζησαν της γενοκτονίας του 1912-1922.
Ελάχιστο μέρος του πληθυσμού αυτού εγκαθίσταται το 1925 στα χωριά Ασκητές και Αρίσβη Ροδόπης μετά από 8μηνη περιπλάνηση. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν στη νέα πατρίδα ήταν πολλές. Η προσαρμογή στις κλιματολογικές συνθήκες, η ένταξη στο νέο ρυθμό ζωής, η εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας αποτέλεσαν για πολλά χρόνια βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες στην πρόοδό τους. Η ακλόνητη πίστη στο Χριστό, το μέγα δώρημα της ελευθερίας, η επίμονη προσπάθεια, η νοικοκυροσύνη, η προνοητικότητα στην οικογενειακή διαχείριση και η ελπίδα για το καλύτερο αύριο ήταν η κινητήρια δύναμη για την προκοπή τους.