Πρωτεργάτες του ήταν ο Μαραζίδης Ιωάwης, Μιχαηλίδης Χαρίλαος, Σιαμίδης Ιωάwης, Παρηγορίδης Απόστολος, Σιαπανίδης Θεόδωρoς, Σκεντερίδης Χαράλαμπος και όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Τα μέλη του συλλόγου πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους με την χειρωνακτική εργασία και την ελάχιστη οικονομική βοήθεια που μπορούσαν να δώσουν. Με την αγάπη που είχαν για το χωριό και το πείσμα τους κατάφεραν να δώσουν μια νότα αισιοδοξίας, χαράς και ικανοποίησης.

Μέσα από αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων (έπαιρναν μέρος όλοι οι κάτοικοι του χωριού) προσέφεραν ώστε να γίνουν δρόμοι, αυλάκια, το καμπαναριό της εκκλησίας, το σχολείο. Επίσης έδωσαν έρεισμα και στους νέους του χωρίου με το να οργανώσουν αθλητική ομάδα, θεατρική ομάδα, χορευτική ομάδα (μια και οι παππούδες μας ήταν και γλεντζέδες ).

Η προσπάθεια αυτή συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια με τους Κελεσίδη Μιχάλη, Γεωργιάδη Ιωάννη, Πουλτίδη Γεώργιο, Ραμπίδη Χαράλαμπο, Ευθυμιάδη Ευθύμιο, Πουλτίδη Νικόλαο και όλους τους κατοίκους. Ο σύλλογος με την όσοι οικονομική δυνατότητα είχε, πρόσφερε στην ανέγερση του σιντριβανιού της εκκλησίας, στο βάψιμο του καμπαναριού, στην ανέγερση της Μονής του Αγίου Γεωργίου του Περιστερεώτα. Η ύπαρξη του συλλόγου συνεχιζόταν και στα επόμενα χρόνια, βοηθώντας όσο του ήταν δυνατόν στις ανάγκες της κοινωνίας. Την δεκαετία του ’70 ο σύλλογος του Ροδοχωρίου άρχισε να γίνεται πιο γνωστός στον ευρύτερο χώρο από το ποντιακό συγκρότημά του το οποίο έπαιρνε μέρος σε πολλές εκδηλώσεις.

Αποτελούνταν από τους νέους του χωριού που ήταν και μέλη του συλλόγου με λυράρη τον Σιαμίδη Χαράλαμπο. Το 1980 εγκαινιάζεται το πρώτο κτίριο του συλλόγου που ήταν το παλιό σχολείο του χωριού. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο σύλλογος από την μέρα ίδρυσης του δεν είχε δικό του χώρο. Οι συγκεντρώσεις των κατοίκων – μέλη του συλλόγου γινόταν στο τότε καφενείο του Ιασονίδη Βασίλειου. Από εδώ και πέρα οι δραστηριότητες του συλλόγου είναι περισσότερο πολιτιστικές. Παίρνει μέρος στα «Ημαθιώτικα» που διοργάνωνε τότε η Νομαρχία. Συμμετοχή του συλλόγου σε διάφορες περιοχές του νομού, καθώς και εκδηλώσεις μέσα στο χωριό. Γίνεται έκθεση βιβλίου, Γιορτή Μήλου, έχουμε και την πρώτη εφημερίδα.

Το 1981 γίνεται η πρώτη Γιορτή Κερασιού με μεγάλη επιτυχία. Έκθεση βιβλίου, Λαογραφικό μουσείο, χορευτικά, θεατρικές παραστάσεις, παραδοσιακό χαβίτς με μαντζύρα (γιαούρτι). Το 1983 ανεβάζουν θεατρική παράσταση, γίνονται ομιλίες για θέματα κοινωνικά, αγροτικά, πολιτιστικά, εκδηλώσεις για παιδιά. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 οργανώνεται και μία ακόμη έκθεση. Έκθεση φωτογραφίας, με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους κατοίκους του Ροδοχωρίου. Φωτογραφίες από του ανθρώπους που ήρθαν από την Τραπεζούντα, ταλαιπωρημένοι και έφτιαξαν την δικιά τους κοινωνία, τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες.

Στην δεκαετία του 2000, συνεχίζει ο σύλλογος να αγωνίζεται για τα πολιτισμικά κοινωνικά θέματα του χωριού και των κατοίκων του. Γίνεται μια δεύτερη προσπάθεια του συλλόγου και οργανώνει την Γιορτή Κερασιού, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με μεγάλη επιτυχία. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια του συλλόγου που είναι και θετική. Μέσα από αυτή την εκδήλωση καταφέραμε να κάνουμε ακόμα πιο γνωστό το προϊόν αυτό, να γίνει γνωστό και το Ροδοχώρι. Η γιορτή Κερασιού γίνεται κάθε χρόνο το καλοκαίρι (αρχές Ιουλίου) και είναι διήμερη.

Εκτός όμως από την Γιορτή Κερασιού, έχουμε και την αναβίωση του Ποντιακού εθίμου «Μωμόεροι» που γίνεται από το 2004 ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Το δρώμενο που το ξεκίνησαν οι παλαιότεροι, με πρωτομάστορα των Γεωργιάδη Ιωάννη το 1961 και συνεχίζεται και σήμερα. Nα αναφέρουμε ότι ο σύλλογος από το 2007 αλλάζει καταστατικό και η επωνυμία του γίνεται« Πολιτιστικός Σύλλογος Ροδοχωρίου «ΟΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ».