Κλείσιμο Χάρτη 

  Χάρτης/Αναζήτηση Συλλόγων 

Ωδή στην Ελλάδα που χάνεται : Μέσα από τον φακό του Platonα

Έχετε κάποια απορία ή παρατήρηση για το παρόν περιεχόμενο; Θα χαρούμε να σας ακούσουμε!

Εχει σημαδέψει με τον φακό του τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του πλανήτη και περίπου 130 ηγέτες, τους περισσότερους από οποιονδήποτε άλλον φωτογράφο. Τα πορτρέτα του τού χάρισαν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό World Press Photo. Είναι ο Platon, ο διεθνώς αναγνωρισμένος φωτογράφος, ο οποίος όχι μόνο δεν κρύβει τις ελληνικές του ρίζες, αλλά για πρώτη φορά εκθέτει και τη δική του ματιά για την Ελλάδα μέσα από μια έκθεση που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα στο Παρίσι.

Πρόσωπα σκαμμένα από τα σημάδια του χρόνου, χέρια που κρατούν με ευλάβεια ένα πολυπαιγμένο μπουζούκι, παιδιά με παραδοσιακές φορεσιές πάνω σε φθαρμένες από τον καιρό καρέκλες, γυναίκες που στο ένα χέρι βαστούν το μπαστούνι τους και στο άλλο ένα εικόνισμα.

Αυτή είναι η Ελλάδα για τον 44χρονο Πλάτωνα Αντωνίου (όπως είναι το πλήρες όνομά του), γιο αρχιτέκτονα, συνεργάτη του Δοξιάδη, που όταν ήταν παιδί έζησε στην Αθήνα και περνούσε τα καλοκαίρια του στην Πάρο;

«Εχω δεχτεί κριτική επειδή οι φωτογραφίες μου δεν απεικονίζουν τη σύγχρονη Ελλάδα αλλά δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Για μένα η Ελλάδα είναι το όνειρο της παιδικής μου ηλικίας. Αντιπροσωπεύει έναν γήινο και ειλικρινή τρόπο ζωής.

Γι’ αυτό και θέλησα να αποτυπώσω με τον φακό μου τον πολιτισμό της που εξαφανίζεται με πολύ γοργό ρυθμό» λέει στο «Νσυν» ο φωτογράφος ο οποίος έχει πλέον την έδρα του στη Νέα Υόρκη και θα παρουσιάσει στην γκαλερί του πολυκαταστήματος Κολέτ στο Παρίσι 15 από τα περίπου 90 καρέ που έχει συγκεντρώσει ύστερα από 25 χρόνια δουλειάς στην Πάρο.

«Ξέρετε, οι άνθρωποι στο πρόσφατο παρελθόν με ευκολία απέρριπταν την πολιτιστική κληρονομιά τους και οι νέοι έλκονταν από τον σύγχρονο διεθνοποιημένο τρόπο ζωής.

Λόγω της οικονομικής κρίσης όμως, τώρα όλοι κατανοούν ότι οι νέοι πρέπει να επιστρέψουν στο πνεύμα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως και το ότι η σύγχρονη ζωή δεν τους δίνει πιθανότατα τις απαντήσεις που αναζητούν.

Η συγκεκριμένη δουλειά είναι ένας τρόπος να δείξουμε ότι η Ελλάδα είναι μοναδική και πως το οικονομικό πρόβλημα κινδυνεύει να καταστρέψει την ταυτότητα και το παρελθόν της.

Ελπίζω να στείλω ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό και να τους πω «δείτε πόσο όμορφος είναι αυτός ο τρόπος ζωής, θυμηθείτε τις αξίες που είχαμε και που δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Δεν έχει σημασία αν αποκτούμε ρυτίδες όσο μεγαλώνουμε. Μια κιθάρα δεν πρέπει να είναι καινούργια για να είναι τέλεια. Πρέπει να έχει γρατσουνιές που να δείχνουν ότι ήταν παρούσα σε πολλές υπέροχες βραδιές. Είναι σημάδια μιας καλής ζωής, όπως και τα σημάδια πάνω στα πρόσωπα των ανθρώπων. Ολα αυτά τα έχουμε υποτιμήσει αναζητώντας το υψηλό βιοτικό επίπεδο και καταστρέφοντας εν μέρει έναν μοναδικό πολιτισμό. Στόχος μου είναι να υπενθυμίσω σε όλους πόσο ξεχωριστός είναι ο αυτός ο τρόπος ζωής».

Πώς όμως είναι δυνατόν ο Platon να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους Ελληνες όταν παρουσιάζει τις φωτογραφίες του στο Παρίσι, στο οποίο πλέον η πρόσβαση είναι αδύνατη για τους περισσότερους λόγω οικονομικής κρίσης, και όχι στην Ελλάδα;

«Δεν μου το ζήτησε κανείς. Για μένα το να έρθει αυτή η έκθεση στην Αθήνα θα είναι σαν την επιστροφή στο σπίτι και εύχομαι να συμβεί. Θα ήθελα πάρα πολύ να εκθέσω στο Μουσείο Μπενάκη επί παραδείγματι. Εκεί ανήκει αυτή η δουλειά, ειδικά τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση ταυτότητας κατά την άποψή μου.

Μου φαίνεται περίεργο που δέχομαι προτάσεις από το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά ποτέ δεν έχω δείξει δουλειά μου στην Ελλάδα ενώ θεωρώ τον εαυτό μου έλληνα φωτογράφο».

Αν και όπως ο ίδιος παραδέχεται μιλά με δυσκολία ελληνικά – η συζήτηση με το «Νσυν» έγινε στα αγγλικά – συστήνεται ως Ελληνας στη διεθνή σκηνή, όπου καταφέρνει εκτός του συμβολαίου του με το περιοδικό «Νιου Γιόρκερ», να κλείνει δουλειές με μεγάλες εταιρείες για την προβολή των πανάκριβων προϊόντων τους;

«Ναι. Στην καρδιά μου αισθάνομαι Ελληνας. Η ψυχή μου είναι ελληνική. Στο μυαλό είμαι Βρετανός (σ.σ.: η μητέρα του είναι Αγγλίδα) αλλά θεωρώ τον εαυτό μου και πολίτη του κόσμου. Αντλώ δύναμη για να κάνω τη δουλειά μου από την ανατροφή και τις αρχές που πήρα ως ελληνόπουλο. Παντρεύτηκα στην Πάρο, επιστρέφω στην Ελλάδα τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, φέρνω τα παιδιά μου διακοπές. Είναι ο τόπος στον οποίο επιστρέφω για να γιατρευτώ. Και ελπίζω ειλικρινά να μπορέσω να επιστρέψω κάποια στιγμή στην Ελλάδα με τη δουλειά που έχω κάνει σε όλο τον κόσμο και να δείξω με περηφάνια στην πατρίδα μου όσα έχω πετύχει, γιατί δεν υπάρχουν πολλοί έλληνες φωτογράφοι στον διεθνή χώρο. Νομίζω πως είμαι ο μοναδικός στη Νέα Υόρκη που ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας. Ελπίζω η ιστορία μου να έχει το ίδιο τέλος με του Οδυσσέα».

Δηλώνει προνομιούχος που έχει φωτογραφίσει τους περισσότερους ηγέτες από οποιονδήποτε άλλο συνάδελφό του, θεωρεί όμως ξεχωριστή τιμή που συναντήθηκε με «όσους έδειξαν μεγάλο κουράγιο στην Αιγυπτιακή Επανάσταση και με την ακτιβίστρια από τη Βιρμανία και κάτοχο του Νομπέλ Ειρήνης Αούνγκ Σαν Σούου Κι».

Τώρα στρέφει τον φακό του «στους μελλοντικούς ηγέτες της εποχής μας από την Αραβική Ανοιξη, τη Ρωσία, την Αμερική, καθώς υπάρχει μια επανάσταση εν εξελίξει σε όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας», αλλά θέλει να προσθέσει στη συλλογή του κι ένα πορτρέτο της Βασίλισσας Ελισάβετ.

Τελικά, ο Platon είναι ακόμη ένας επιτυχημένος φωτογράφος ακριβών συμβολαίων ή ένας παραμυθάς, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, του οποίου η δουλειά έχει απήχηση επειδή διηγείται – όπως λέει – τις σημαντικότερες ιστορίες της εποχής μας και καταφέρνει να αποτυπώσει στα καρέ του τη σχέση που ανέπτυξε με τον καθέναν από τους πρωταγωνιστές του;

«Ο ρόλος μου στην κοινωνία δεν είναι του διάσημου φωτογράφου αλλά του πολιτιστικού προβοκάτορα. Θέλω να θεραπεύσω την αμνησία της κοινωνίας. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να έχω τον έλεγχο του φωτογραφικού μου πεπρωμένου, να βγάζω χρήματα μόνος μου για να μπορώ να καλύπτω ιστορίες που κατά τη γνώμη μου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν καλύπτουν όπως πρέπει και να χρησιμοποιήσω τη δύναμή μου για να τις προβάλουν. Είναι ο δικός μου τρόπος για να αλλάξω τον κοινωνικό λόγο» καταλήγει.

 

Πηγή:

Σχόλια Χρηστών

x

Δείτε Επίσης

Οριστικό: Τέλος τα πανηγύρια μέχρι το τέλος Ιουλίου – “Για τον Αύγουστο βλέπουμε”

Τι αποφάσισαν οι λοιμωξιολόγοι - Η εισήγηση στην κυβέρνηση