Αποκριάτικο τραγούδι από την Όσσα Θεσσαλονίκης
Κίνησε να πάει στο χωράφι
κι αλησμόν’σε το μαύρο βόδι.
Γύρ’σε πίσω να το πάρει
βρίσκει τη γυναίκα τ’ μεθυσμένη
στο βαρέλ’ ακουμπισμένη.
– Άντρα μου σαν θες να με γιάνεις
στο κρασί νερό μη βάνεις!
Κέρνα μου με την κανάτα
γιατί είμαι μαυρομάτα!
Κέρνα μου με το ποτήρι
γιατί είμαι τζοβαΐρι!
Αποκριάτικο τραγούδι των Φανών της Κοζάνης
Ου καϋμένους ου μπακάλης
όλη μέρα στ’ αργαστήρι
κι του βράδ’ π’ πάει στου σπίτι
βρίσκει τη φουτιά σβησμένη.
Βρίσκει τη φουτιά σβησμένη
τη γυναίκα τ’ μυθισμένη!
– Τ´ έχς μάρ’ καλή γυναίκα;
– Αχ βρε άντρα μ’ δεν μπουρώ
είχιν του κρασί νιρό!
Κι σαν θέλεις να μι γιάνεις
στου κρασί νιρό μη βάνεις!
Να του βάνεις στου λαΐνι
όσου πιώ κι όσου μείνει!