Μικρό ιστορικό σημείωμα : Η ιστορία της Ανατολικής Ρωμυλίας αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στην ιστορίας της πανάρχαιας Θράκης. Οι πρώτες πόλεις, χτίζονται μετά τον 5ο κ 6ο αιώνα π.χ. , από έλληνες της Μιλήτου, τα Μέγαρα, την Ιστιαία, και άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα ονόματα μερικών από αυτές : Απολλωνία (αργότερα Σωζόπολη), Μεσήμβρια, την Ιστιαία Μάχη (αργότερα Στενήμαχος), το Αυλαίο Τείχος (αργότερα Αγαθούπολη), την Αγχίαλο, τον Πύργο κ.α.

Με το πέρασμα τον αιώνων, η Ανατολική Ρωμυλία δέχθηκε αναρίθμητες επιδρομές από βαρβάρους. Τον 4ο μ.χ. κάνουν την εμφάνισή τους στο προσκήνιο οι Βούλγαροι, μογγολικής καταγωγής, όπου με το πέρασμα των αιώνων και την αδυναμία από ελληνικής πλευράς να τους απωθήσει, σχηματίσουν ένα ισχυρό κράτος μέσα στα όρια της κυριαρχίας των ελληνικών περιοχών.

Η Βάρνα ήταν από τις πρώτες πόλεις που κυρίεψαν, μέχρι τότε σημαντική ακριτική κτήση του Βυζαντίου. Το 1878, με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, δημιουργείται η «Μεγάλη Βουλγαρία», εις βάρος του ελληνισμού της περιοχής. Το 1903 αρχίζουν και οι πρώτοι διωγμοί των ελλήνων, με κατάληξη την ανταλλαγή των πληθυσμών την περίοδο 1922-1932

Πηγές : – Ηρόδοτος (Βιβλίο IV, V )

«Ιστορία του Βόρειου ελληνισμού της Θράκης» Κων/νος Βακαλόπουλος

Ο σύλλογος : Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού Λιβαδιά Σερρών, είναι πρόσφυγες από την Βόρεια Θράκη (Ανατ. Ρωμυλία) και ειδικότερα από την περιοχή της Βάρνας. Λίγα χμ έξω από την πόλη, στις όχθες του Εύξεινου Πόντου , βρίσκεται ένα μικρό χωριό, ο Άσπρος (ή Μπιάλα στην βουλγαρική γλώσσα).

Την περίοδο μεταξύ 1922-35 σχεδόν όλοι οι κάτοικοι, διώχθηκαν και κατέφυγαν εντός των σχηματισμένων πλέον ορίων της Ελλάδας. Το κύριο μεταναστευτικό ρεύμα των προσφύγων (1925), εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Μακεδονίας. Τον Οκτώβρη του ΄25, σύμφωνα με την μαρτυρία των κατοίκων, 2 καράβια αναχωρούν από το λιμάνι της Βάρνας και μετά από μία περίπου βδομάδα πολύ δύσκολου ταξιδιού, φτάνουν στο Καραμπουρνάκι της Θεσσαλονίκης.

Η ελονοσία και οι κακουχίες, ανάγκασε πολλές οικογένειες να χωριστούν. Άλλοι βρήκαν καταφύγιο στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού Αξιού (Ασπρος Κιλκίς, Αξιοχώρι), άλλοι στον Κορινό και στο Κίτρος Ημαθίας, ενώ οι περισσότεροι κατέφυγαν στο νομό Σερρών και ειδικότερα στην περιοχή του δήμου Κερκίνης, όπου εντάσσεται η Λιβαδιά.

Οι πρώτοι σύλλογοι «Μνήμης», δημιουργήθηκαν στις αρχές του 1980, κυρίως για την ανάγκη ενότητας και αντιμετώπισης της ήδη δύσκολης γεωργικής και κτηνοτροφικής εργασίας. Η αγάπη για τις «χαμένες πατρίδες» και το μεράκι των κατοίκων του χωριού, έκανε τους ανθρώπους του να δημιουργήσουν τον «πολιτιστικό σύλλογο Λιβαδίας Σερρών Ανατολικής Ρωμυλίας και Θράκης ΄΄Η μπάμπω΄΄», όπου κύριο μέλημα τους είναι να αναβιώνουν/αναδείξουν τα ήθη και έθιμα της πατρίδας τους, καθώς και τη μελέτη/καταγραφή τους, έτσι ώστε να τα παραδώσουν στις επόμενες γενιές, να γίνουν κομμάτι της ιστορίας τους και ισχυρό «όπλο» απέναντι στον μοντερνισμό και τη μίμηση του «δήθεν».

Πρόεδρος : Ζέλιος Βασίλης τηλ: 00306937153446

Χωροδιδάσκαλος : Ομηριάδης Αλέκος τηλ: 00306948549061