Μια θρησκευτική μυσταγωγία με άσματα του Αιγαίου

Σιγανά και ταπεινά άσματα του Αιγαίου με θρησκευτικές επικλήσεις προσέφερε σε μια εντελώς διαφορετική, από εκείνες που μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα, και συνάμα ιδιαίτερη βραδιά, το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου “Αληθώς”. Μια πραγματική μυστική μυσταγωγία για την θρησκευτικότητα των λαϊκών ασμάτων του Αιγαίου που πραγματοποιήθηκε, στον ιερό ναό της Παναγούλας Μπανάτου, παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ζακύνθου κ.κ. Διονυσίου και πλήθους κόσμου που συμμετείχε και καταχειροκροτούσε εγκάρδια τους συντελεστές.

Ανάμεσα σε εκείνους που παρακολούθησαν την εκδήλωση ήταν αρκετοί ιερείς, άνθρωποι των Ζακυνθινών Γραμμάτων και των Τεχνών, εκπρόσωποι πνευματικών ιδρυμάτων τού νησιού μας , εκπαιδευτικοί και επιστήμονες. Εκ μέρους των τοπικών Αρχών παρέστησαν ο Πρόεδρος του Βανάτου Χαράλαμπος Κοντονής και ο δημοτικός σύμβουλος Διονύσιος Στραβοπόδης.

“Στο αποψινό πρόγραμμα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τα διάφορα είδη των ελληνικών παραδοσιακών ασμάτων, ως προς το περιεχόμενο διαφορετικών και όχι ως προς τη μουσική τους φόρμα, η οποία είναι απλή διμερής ασματική μορφή. Παρουσιάζονται άσματα τού γάμου, επιθαλάμια, άσματα της ναυτοσύνης, μία παραλογή και άσματα κοινωνικά”, ανέφερε παρουσιάζοντας το θέμα, βασιζόμενος σε επιστημονικά δεδομένα, ο συνθέτης και εκπαιδευτικός Νίκος Γράψας, ο οποίος στη συνέχεια τραγούδησε άσματα, έπαιξε όργανα, ενώ συμμετείχε στα κρουστά η μουσικός και εκπαιδευτικός Ειρήνη Βυθούλκα.

Ο κ. Γράψας, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στις “έρρυθμες μελωδίες των ασμάτων, είτε προέρχονται από την Καππαδοκία, είτε από την Κύπρο, την Κρήτη, την Πόλη, τη Θράκη ή το Αιγαίο παρακολουθούν αρκετά στενά τα μελίσματα της ελληνορθόδοξης θρησκευτικής μελοποιΐας, μεγαλυνάρια, κοντάκια, τροπάρια, και αυτό το χαρακτηριστικό, ακριβώς, είναι που τα εντάσσει στην ίδια ενότητα ύφους ως ελληνικών ασμάτων. Τα θέματά τους, απόηχοι σοβαρών κοινωνικών συμβάντων ή χαρακτηριστικών θεμάτων που πάντα απασχολούν την καθημερινότητα των ελλήνων, γάμος, δουλειά, ξενιτιά κι όλα αυτά σε σχέση με το θείο. Όπως στην ευριπίδεια τραγωδία, η θεότητα υπάρχει στο φόντο της ανθρώπινης ζωής, έτοιμη να παρέμβει, όταν ο άνθρωπος την επικαλεστεί, στην προσπάθειά του για ζωή ευτυχή και γαλήνια”.

 

Πηγή: imerazante.gr