Ο Μικές Τσουνιάς γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1923. Ήταν ο τελευταίος από τους παλαιούς οργανοπαίχτες που ζούσε από την τέχνη του. Έπαιζε σε πανηγύρια, γάμους, βαφτίσια, σε ταβέρνες στα γλέντια της Αποκριάς και στο «Χορό της Παναγιάς», τον παραδοσιακό χορό της Κυριακής της «Τυρινής». Μεταπολεμικά, ιδιαίτερα την τελευταία εικοσαετία, εμφανίζονταν και σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Το όργανο -και το ρεπερτόριό του- διδάχτηκε ο Μικές Τσουνιάς από το θείο του Θεόφιλο Μαγριπλή, που εθεωρείτο από τους καλύτερους οργανοπαίχτες στο νησί. Το πλούσιο ρεπερτόριο του Μικέ Τσουνιά περιελάμβανε σκοπούς τοπικούς και Δωδεκανησιακούς γενικότερα, με ιδιότυπο τοπικό χρώμα. Ο εμπλουτισμός του ρεπερτορίου με μικρασιάτικα τραγούδια και κάποια και από άλλους Ελλαδικούς χώρους ήταν δεδομένος, αλλά πάντα αυτά προσαρμόζονταν στα τοπικά παραδοσιακά ακούσματα και αποδίδονταν με ξεχωριστή χάρη.
Για δεκαετίες ο Μικές Τσουνιάς με τον αδελφό του Μανόλη Τσουνιά στο λαούτο υπήρξαν ένα επιτυχημένο ζευγάρι (τα «εννήματα»), βαθείς γνώστες και οι δυο της παραδοσιακής μας μουσικής. Άλλα όργανα απεύφευγαν να προσθέσουν. Παρέμειναν «ζυγιά», βιολί-λαούτο. Το σαντούρι που άνθιζε στη Λέρο, ήταν περαστικό από την Κάλυμνο. Κι αυτό κυρίως για να μη μοιράζεται το μεροκάματο στα τρία, αντί στα δύο. Ο Μικές Τσουνιάς «το έννημα» (γέννημα) ήταν ένας ολοκληρωμένος οργανοπαίχτης με μεγάλη εμπειρία και σπάνιο μεράκι.
Video Gallery
Πηγές:
Από το εισαγωγικό σημείωμα της προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων Καλύμνου
κ.Καλλιόπης Μαύρου
στο CD «Σκοποί της Καλύμνου»