Ο γάμος στην παλιά Ύδρα το έθιμο του νομίσματος, του κρασιού και του νερού

Τα παλιά χρόνια, ο γάμος στην Ύδρα διαρκούσε αρκετές μέρες αλλά πάντα την τρίτη μέρα του γάμου, μετά το μεσημεριανό φαγητό η νύφη με όλους συμπεθέρους και τους συγγενείς έφευγαν με την ίδια επικεφαλής, που κρατούσε ένα σταμνί με κρασί και πήγαιναν στα «Καλά Πηγάδια». Ο γαμπρός παρέμενε κλεισμένος στο σπίτι και δεν έπρεπε να βγει για να μην τον ματιάσουν τα βάσκανα μάτια ή του κάνουν άλλο κακό.

Ταυτόχρονα η νύφη με του συγγενείς και τους καλεσμένους περπατούσε με το ίδιο καμάρι όπως την πρώτη μέρα του γάμου, με κατεύθυνση τα «Καλά Πηγάδια». Όταν φτάνανε στα πηγάδια όλοι μαζί κάνανε μια βόλτα γύρω από το βαθύτερο πηγάδι κατόπιν η νύφη έβγαινε από την γαμήλια πομπή και με αργές κινήσεις κατευθυνόταν στα χείλη του πηγαδιού και ακουμπούσε επάνω τους ένα νόμισμα. Αμέσως κτύπαγε μία, δύο, τρείς φορές με την παλάμη της το νόμισμα και με την τρίτη το πετούσε μέσα στο πηγάδι. Μετά από αυτό έκανε τρείς γύρους στο πηγάδι με το σταμνί που ήταν γεμάτο με κρασί και έχυνε το περιεχόμενο του μέσα του.

Μετά από αυτά τα γαμήλια τελετουργικά ακολουθούσαν παιχνίδια, χοροί και τραγούδια με μουσική από βιολιά και λύρες με τον κουμπάρο ή την κουμπάρα πρώτα να χορεύει με την νύφη γύρω από το πηγάδι και κατόπιν ένας-ένα οι υπόλοιποι καλεσμένοι. Με τους χορούς και τα τραγούδια περνούσε η ώρα και μόλις ο ήλιος βασίλευε σταματούσε το γλέντι και η νύφη με ένα κουσί (δοχείο που ανέβαζαν νερό από το πηγάδι), γέμιζε νερό το σταμνί. Τώρα πια η γαμήλια πομπή έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής.

Φτάνοντας στο σπίτι ο γαμπρός τους περίμενε στην εξώπορτα τους καλωσόριζε και η νύφη έριχνε νερό στα χέρια του γαμπρού που τα έπλενε. Έπειτα ο γαμπρός έπαιρνε ένα βάζο που η νύφη το γέμιζε με νερό από το σταμνί έτσι ο ένας μέσα στην εξώπορτα και η νύφη στον δρόμο για αρκετή ώρα ραντίζονταν με το νερό και με πειράγματα, γέλια και αστεία των συμπεθέρων και των συγγενών τους.

Όταν τέλειωνε και αυτό, όλοι μαζί με φωνές και αλαλαγμούς εισέρχονταν σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο μέσα στο σπίτι και συνέχιζαν το γλέντι του γάμου.Το έθιμο αυτό του παλιού γάμου καταργήθηκε περίπου στο τέλος του 18ου αιώνα και μεταφέρθηκε από διηγήσεις των γεροντότερων που είχαν πάρει μέρος στην επανάσταση του 1821.

Από το βιβλίο «Υδρέϊκα λαογραφικά» του Ν. Γ. Χαλιορή

Πηγές: www.saronicmagazine.com hydraspoliteia.blogspot.gr