ΛΑΟΥΤΟ

   Έγχορδο κυρίως συνοδευτικό όργανο με ρίζες από την αρχαία Ελλάδα

Το λαούτο είναι έγχορδο όργανο, που η σημερινή του μορφή έχει στοιχεία από την αρχαιοελληνική πανδούρα και το αραβικό ούτι. Στα τέλη του 19ου αιώνα το λαούτο κατασκευαζόταν σε τρία μεγέθη. Σήμερα, υπάρχουν δύο τύποι λαούτου, το στεριανό που είναι και το πιο συνηθισμένο και το κρητικό που είναι μεγαλύτερο.

Το λαούτο έχει μεγάλο αχλαδόσχημο ηχείο, μακρύ μανίκι με περντέδες (χωρίσματα), τέσσερεις διπλές χορδές και παίζεται με πένα. Το λαούτο στο πέρασμα των αιώνων δέχτηκε πολλές επιρροές, γεγονός που καθόρισε την σημερινή του μορφή αλλά και το παίξιμο του. Οι περντέδες ήταν κινητοί ώστε να μπορούν να αποδίδουν τα διαστήματα της βυζαντινής μουσικής, ενώ το ίδιο το όργανο συνόδευε με ένα ρυθμικό λιτό ισοκράτημα και όχι με συγχορδίες δυτικού τύπου. Λίγοι είναι οι σημερινοί λαουτιέρηδες που μπορούν να αποδώσουν μόρια στο λαούτο, για αυτό και οι περντέδες είναι σταθεροί, δεμένοι κατά ημιτόνια.

Το λαούτο είναι το κατ’ εξοχήν συνοδευτικό όργανο και το συναντάμε τόσο στην στεριανή Ελλάδα, στα νησιά του Αιγαίου (συνοδεία βιολιού) και στην Κρήτη (συνοδεία λύρας). Παλιότερα χρησιμοποιείτο και ως σολιστικό όργανο, παράδοση που διατηρείται μέχρι σήμερα κυρίως στην Κρήτη.

Μουσικοί

• Χρήστος Ζώτος
• Αντώνης Κονιτόπουλος
• Μιχάλης Τζουγανάκης

Πηγές

• Τα Ελληνικά Λαϊκά Μουσικά όργανα – Φοίβος Ανωγειανάκης – Εκδόσεις Μέλισσα
• Το λαούτο – Δημήτρης Γρηγοριάδης – Εκδόσεις Ντο-Ρε-Μι