Νέα Φιλαδέλφεια

Διοικητικά ανήκει στη Νομαρχία Αθηνών και βρίσκεται στα βόρεια δυτικά προάστια. Συνορεύει βόρεια με το Δήμο Μεταμόρφωσης,βορειοδυτικά με τον Δήμο Άνω Λιοσίων ανατολικά με το Δήμο Νέας Ιωνίας, νότια με το Δήμο Νέας Χαλκηδόνας και δυτικά με το Δήμο Αγίων Αναργύρων.

Η περιοχή μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1927 λεγόταν Ποδονίφτης, από το ομώνυμο ρέμα που τη διαρρέει. Τότε εγκαταστάθηκαν εκεί Μικρασιάτες πρόσφυγες από τα προσφυγικά των Αμπελοκήπων μετά από μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε τις παράγκες που έμεναν. Τους παραχωρήθηκαν καινούργια διαμερίσματα σε συνοικισμό που είχε κτιστεί εκεί. Το χτίσιμο του συνοικισμού ξεκίνησε το 1923 βάσει σχεδίου αγγλικής κωμόπολης και ολοκληρώθηκε σε τρία χρόνια. Τα σπίτια ήταν με κεραμοσκεπές και μικρο κήπο το καθένα. Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε ρεύμα, ύδρευση, σχολεία, δρόμοι, πλατείες ούτε συγκοινωνία. Ο συνοικισμός χτίστηκε από το Υπουργείο κοινωνικής πρόνοιας σε απαλλοτριωμένη έκταση που ανήκε στον Πανάγιο Τάφο επονομαζόμενη Δονοράδες. Μέχρι την εγκατάσταση των προσφύγων, η περιοχή ήταν καταπράσινη με αμπελώνες και ελαιώνες, πολλές μικρές αγροικίες και ένα μικρό χωριό με 120 κατοίκους το 1920. Στην περιοχή του Κόκκινου Μύλου υπήρχαν πολλοί μύλοι που τροφοδοτούνταν με νερό από τον Κηφισό.

Νέα Φιλαδέλφεια ονομάστηκε το 1932, σε ανάμνηση της πόλης «Φιλαδέλφεια» της Μικράς Ασίας. Έχει έκταση 2 τ.χλμ. και μέσο υψόμετρο 110 μέτρα. Το 1931 η Νέα Φιλαδέλφεια συνδέθηκε με την Αθήνα με γραμμή λεωφορείου, ενώ μετά από λίγα χρόνια λειτούργησε η σιδηροδρομική σύνδεση της περιοχής με το κέντρο της Αθήνας και τον Πειραιά, μέσω της σιδηροδρομικής γραμμής Λαυρίου – Αγίων Αναργύρων. Μελλοντικά, προβλέπεται σταθμός μετρό στην πλατεία Πατριάρχου για τις γραμμές 4 και 5. Θεωρείται ωραίο προάστιο, καθώς έχει αρκετό πράσινο, στο οποίο συμβάλλουν τα πάρκα που έχει η περιοχή και το Άλσος. Μετά από το σεισμό του 1999 εκδηλώθηκε μεγάλη οικιστική ανάπτυξη. Ο προσφυγικός οικισμός της Νέας Φιλαδέλφειας έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.