Λαύκος Πηλίου

Απέχει 48 χλμ από το Βόλο αν ταξιδέψετε μέσω Μετοχίου ή 57 χλμ. αν ακολουθήσετε το δρόμο μέσω Χόρτου και Μηλίνας. Πρόκειται για ένα μέρος που ασκεί μαγική γοητεία στον επισκέπτη αφού διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα στο ακέραιο, με τα πετρόχτιστα σπίτια, τα παλιά αρχοντικά, τα πλακόστρωτα καλντερίμια και τις παραδοσιακές βρύσες ενώ συνδυάζει βουνό και θάλασσα.

Το χωριό κτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα, από τον καπετάνιο Στέργιο Μπασδέκη. Γνώρισε στιγμές μεγάλης οικονομικής άνθησης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ενώ μεγάλη είναι και η παράδοσή του στις τέχνες και τα γράμματα. Σήμερα, μαζί με το Προμύρι και τη Μηλίνα, αποτελούν το Δήμο Σηπιάδος, ο οποίος οφείλει το όνομά του στο μύθο της Νηρηίδας Θέτιδος και του Πηλέα. Στους λάτρεις της μυθολογίας, η ιστορία είναι γνωστή. Η Θέτιδα, θέλοντας να αποφύγει τον Πηλέα, που την είχε ερωτευτεί παράφορα, μεταμορφώθηκε σε σουπιά (σηπία). Τελικά, όμως, ο Πηλέας κατάφερε να την κάνει να υποκύψει σε μία σπηλιά του ακρωτηρίου της Σηπιάδος, και έτσι, γεννήθηκε ο Αχιλλέας.

Για την προέλευση του ονόματός του υπάρχουν πολλές απόψεις, όπως για παράδειγμα ότι αυτό προέρχεται από το όνομα κάποιου οικιστή, ή από τις πολλές λεύκες που υπάρχουν στο χωριό, ή από το επίθετο γλαυκός (που σημαίνει καθαρός).