Ο Χόμο Σάπιενς στη Μάνη κυνηγούσε ελάφια

Ο άνθρωπος του Νεάντερνταλ έζησε στη Μάνη κατά τη Μέση Παλαιολιθική Περίοδο και πιο συγκεκριμένα πριν από περίπου 100.000 έως 40.000 χρόνια.

Στη συνέχεια έφτασε ο Χόμο Σάπιενς. Με πιο εξελιγμένο πολιτισμό και ικανότητες. Τις συνήθειες, τα εργαλεία, τις κοινωνίες, τις συγκατοικήσεις και των δύο ομάδων στον συγκεκριμένο χώρο ερευνά ο δρ Ανδρέας Ντάρλας, διευθυντής της Εφορείας Σπηλαιολογίας – Παλαιοανθρωπολογίας Νοτίου Ελλάδος. Ο αρχαιολόγος και οι συνεργάτες του έχουν διενεργήσει ανασκαφές στο σπήλαιο Καλαμάκια και τώρα εργάζονται στα σπήλαια Μελιτζιά και Κολομίνιτσα.

Κατά τη Μέση και Ανώτερη Παλαιολιθική (περίπου μέχρι το 10.000) η Μάνη είχε βελανιδιές, πεύκα, σημύδες, καστανιές, φλαμουριές, οξιές, φτελιές και κλήθρα, πλατάνια και ιτιές. Αγριελιές υπήρχαν από τότε, όπως και δέντρα με βρώσιμο καρπό (καρυδιές, φουντουκιές, αγριοκερασιές.) Ο κ. Ντάρλας έχει διαπιστώσει πως εκεί ζούσαν πολλά άγρια ζώα: αίγαγροι, ελάφια, πλατόνια (είδος μικρών ελαφιών με πλατιά κέρατα), ζαρκάδια, αγριόχοιροι, καθώς και πολλοί λαγοί, ταύροι, ελέφαντες και ρινόκεροι, λύκοι, αλεπούδες, αγριόγατες, λύγκες και λεοπαρδάλεις. Τα συγκεκριμένα σπήλαια, που βρίσκονται κοντά στο Οίτυλο, απείχαν από τη θάλασσα, επειδή η στάθμη των υδάτων ήταν πολλά μέτρα πιο κάτω.

Στην Κολομίνιτσα οι ανασκαφές διεξάγονται σε στρώματα μετάβασης από τη Μέση στην Ανώτερη Παλαιολιθική, τότε δηλαδή που φτάνει στα εδάφη αυτά ο σύγχρονος άνθρωπος (περίπου 36-38.000 χρόνια πριν από τη χρονολογία μας). Ο δρ Ντάρλας πιστεύει πως θα εντοπίσει στοιχεία για τη συνύπαρξη των πληθυσμών, που θα είναι πολύτιμα. Τα ευρήματα αποτελούν μέχρι τώρα μείξη των δύο εποχών, χωρίς νεωτερικότητες. «Διαπιστώνουμε συνύπαρξη των δύο βιολογικών φορέων και όχι απότομης αντικατάστασης του ενός από το άλλο», σημειώνει.

Στη Μελιτζιά, τα ευρήματα είναι ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Τα στρώματα που ανασκάπτονται ανήκουν στην Ανώτερη Παλαιολιθική και συγκεκριμένα περίπου στα 20,5 έως 22.000 χρόνια π.Χ. Η κυριαρχία καταλοίπων ελαφιού μαρτυρεί, κατά τον ανασκαφέα, ότι οι κάτοικοι (ομάδες κυνηγών και τροφοσυλλεκτών) ειδικεύονταν στο κυνήγι του. Υπάρχουν, επίσης, κόκαλα από μικρά τρωκτικά, εντομοφάγα και ερπετά, κελύφη σαλιγκαριών, θαλάσσια κοχύλια, κ.ά. Ο άνθρωπος που κατοικούσε εκεί ήταν Χόμο Σάπιενς, όπως δείχνει μια σιαγόνα. Η λιθοτεχνία του χαρακτηρίζεται «από καλοσχηματισμένες πολύ μικρές και λεπτές αιχμές», που αποτελούν συνέχεια βλημάτων, ακοντίων και βελών.

«Σημαντική καινοτομία είναι και η χρήση οστέινων αιχμώνδοράτων καθώς και τα οστέινα εργαλεία, όπως το σουβλί». Νέο ενδιαφέρον εύρημα αποτελεί και η ανεύρεση αιματίτη, τον οποίο χρησιμοποιούσαν ως κόκκινη ώχρα για βαφή. «Η συστηματική χρήση του αποτελεί σαφή μαρτυρία αλλαγής συνηθειών και ειδικότερα της εκδήλωσης των πνευματικών συνηθειών του Χόμο Σάπιενς σε σχέση με τους Νεαντερτάλιους».

 

Πηγή: ethnos.gr