Κλείσιμο Χάρτη 

  Χάρτης/Αναζήτηση Συλλόγων 

Βραβείο στη Νίσυρο για την ανάδειξη του αρχαίου τείχους

Έχετε κάποια απορία ή παρατήρηση για το παρόν περιεχόμενο; Θα χαρούμε να σας ακούσουμε!

Σήμερα σε ειδική τελετή, παρουσία της γενικής γραμματέως Πολιτισμού του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Λίνας Μενδώνη θα απονεμηθεί ο έπαινος της ΕUROPA NOSTRA στο έργο «Αποκατάσταση, διαμόρφωση και ανάδειξη του αρχαίου τείχους της Νισύρου».

Η απονομή θα γίνει από τον κο Κώστα Καρρά, αντιπρόεδρο της Εuropa Nostra και ιδρυτή της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα, στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαιοκάστρου της Νισύρου. Η τελετή είναι συνδιοργάνωση του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΚΒ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων) και του Δήμου της Νισύρου. Ο έπαινος δεν έχει οικονομικό αντίκρισμα, αλλά είναι ανεκτίμητης αξίας η φήμη που προσδίδει στο μνημείο και το νησί της Δωδεκανήσου.

Το αναστηλωτικό έργο του αρχαίου τείχους της Νισύρου τιμήθηκε το 2010 από την ΕUROPA NOSTRA, τη μη κυβερνητική ευρωπαϊκή οργάνωση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, στην κατηγορία «Συντήρηση». Στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γίνεται αναφορά στην «..εξαιρετική ποιότητα της αναστήλωσης σε ένα από τα σημαντικότερα οχυρωματικά έργα της κλασικής αρχαιότητας στη νησιωτική Ελλάδα, η οποία μετέτρεψε το αρχαίο τείχος σε πολιτιστική κυψέλη της θερινής ζωής της Νισύρου».

Το αρχαίο τείχος της Νισύρου, η οχύρωση της αρχαίας πόλης, χρονολογείται στον 4ο αι. π.Χ. και αποτελεί ένα από τα πλέον εντυπωσιακά οχυρωματικά έργα της νησιωτικής Ελλάδας, το οποίο σώζεται σε ύψος 10 μ. περίπου και περικλείει έκταση 130 στρεμμάτων. Δεσπόζει στο λόφο του Παλαιοκάστρου στο νότιο άκρο του σημερινού οικισμού του Μανδρακίου.

Το σύστημα τοιχοποιΐας του αρχαίου τείχους ποικίλλει στα μεταπύργια και τους πύργους (τραπεζιόσχημο, ψευδοϊσόδομο ορθογώνιο, ακανόνιστο τραπεζιόσχημο). Για την οικοδόμησή του χρησιμοποιήθηκε ο ντόπιος ηφαιστειογενής βασαλτικός ανδεσίτης, ένα ιδιαίτερα σκληρό πέτρωμα μελανού χρώματος.

Το έργο της αποκατάστασης του αρχαίου τείχους της Νισύρου χρηματοδοτήθηκε από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Νοτίου Αιγαίου (2003-2008) και εκτελέσθηκε από την ΚΒ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με αυτεπιστασία. Στο πλαίσιο του έργου αναστηλώθηκαν συνολικά τρεις πύργοι, έγιναν εκτεταμένοι καθαρισμοί και αποχωματώσεις, διαμορφώθηκαν διαδρομές επισκεπτών, χτίστηκαν πετρόκτιστοι χώροι εξυπηρέτησης του κοινού, τοποθετήθηκαν ενημερωτικές πινακίδες και ο φωτισμός του κάστρου.

Υπεύθυνοι του έργου ήταν η κα. Μελίνα Φιλήμονος-Τσοποτού, τότε προϊσταμένη της ΚΒ΄ Εφορείας και η αρχιτέκτων ʼννα Αποστόλου, ενώ σύμβουλος στα στατικά θέματα ήταν ο πολιτικός μηχανικός Κώστας Ζάμπας. Η αναστήλωση του αρχαίου τείχους συνεχίζεται με την αποκατάσταση του μεταπυργίου ΤΑ2, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007-2013» (ΕΣΠΑ).

Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι εγκαινιάστηκαν, τρία σημαντικά έργα πολιτισμού στη Νίσυρο από τον τότε υφυπουργό-Πολιτισμού Γιώργο Νικητιάδη και τη γενική γραμματέα Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.

Επρόκειτο για:

* Το Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού, το κτίριο του οποίου κατασκευάστηκε με δαπάνη των Νισύριων αδελφών Γιαννίδη και παραχωρήθηκε στο ΥΠΠΟΤ. Με χρηματοδότηση του ΠΕΠ Νοτίου Αιγαίου 2000-2006 έγιναν οι απαραίτητες μετατροπές στο κτίριο και οργανώθηκε η έκθεση με ευθύνη της ΚΒ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Το Μουσείο είναι διαχρονικό και καλύπτει όλη την ιστορική διαδρομή του νησιού, από την προϊστορική έως τη μεταβυζαντινή περίοδο. Τα εκθέματα προέρχονται από τις σωστικές ανασκαφές που διενεργήθηκαν στο νησί κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας αλλά και αργότερα από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων, ενώ πολλά μαρμάρινα μέλη αποτελούν αντικείμενα περισυλλογής ή παράδοσης από Νισυρίους, τους οποίους διακρίνει η αγάπη για τις αρχαιότητες του νησιού τους.

* Το δεύτερο μεγάλο έργο που έγινε επίσης στο πλαίσιο του Γ’ ΚΠΣ από την ΚΒ’ ΕΠΚΑ είναι η αναστήλωση και διαμόρφωση σε επισκέψιμο χώρο του Παλαιόκαστρου, δηλ. της αρχαίας οχυρωμένης ακρόπολης του νησιού. Βρίσκεται πάνω από τον σημερινό οικισμό, το Μανδράκι, και αποτελεί μία από τις καλύτερα σωζόμενες αρχαίες οχυρώσεις του αιγαιακού χώρου.

Χρονολογείται στον 4ο αι. π.Χ. και διακρίνεται για τη στιβαρή και εντυπωσιακή κατασκευή της από ηφαιστειογενή μαύρη πέτρα, τον βασαλτικό ανδεσίτη. To τείχος πρώτος επισκέφθηκε και περιέγραψε ο Λουδοβίκος Ρος το 1841, ενώ στη διεθνή βιβλιογραφία είναι γνωστό για τη σημαντική επιγραφή που είναι χαραγμένη στην εξωτερική του πλευρά.

Η πολύχρονη εγκατάλειψη του τείχους είχε οδηγήσει σε κατάρρευση πολλά τμήματά του, ενώ η πρόσβαση σε αυτό είχε καταστεί απαγορευτική λόγω της αυτοφυούς βλάστησης. Στο πλαίσιο του προγράμματος αναστηλώθηκαν δύο πύργοι του τείχους με αυθεντικό υλικό έπειτα από σχολαστική έρευνα και μελέτη, αποκαταστάθηκαν τα τμήματα που κινδύνευαν να καταρρεύσουν και το τείχος ανέκτησε σε πολλά σημεία το επιβλητικό του ύψος με την επανατοποθέτηση πεσμένων λίθων.

Ο χώρος καθαρίστηκε, διαμορφώθηκε και έγινε προσβάσιμος στους επισκέπτες με διαδρομές, πετρόκτιστους διακριτικούς χώρους εξυπηρέτησης κοινού και ενημερωτικές πινακίδες. Πρόκειται για ένα σημαντικό αναστηλωτικό έργο το οποίο έγινε σε ένα μικρό νησί, μακριά από το κέντρο και χωρίς τις απαραίτητες υποδομές.

Υπεύθυνη για το έργο της αναστήλωσης αλλά και για τη διαμόρφωση του χώρου ήταν η αρχιτέκτων Αννα Αποστόλου, ενώ σύμβουλος στα στατικά θέματα ήταν ο πολιτικός μηχανικός Κώστας Ζάμπας. Το έργο έχει τιμηθεί με έπαινο από την Europa Nostra.

* Το τρίτο έργο ήταν η εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης στην θέση Καρδιά. Πρόκειται για ένα από τους σημαντικότερους και κομψότερους ναούς στα Δωδεκάνησα, κτισμένος στον σχετικά σπάνιο για την περιοχή αρχιτεκτονικό τύπο, του σταυροειδούς εγγεγραμμένου.

Χρονολογείται, σύμφωνα με τα λείψανα του τοιχογραφικού διακόσμου που σώζεται στο εσωτερικό της εκκλησίας στις αρχές του 12ου αι. Η 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων μετά την σύνταξη της σχετικής μελέτης και την έγκρισή της από τα αρμόδια όργανα του ΥΠΠΟΤ προχώρησε αρχικά στην στήριξη του μνημείου με την χρηματική συμβολή του τότε υπουργείου Αιγαίου. Στη συνέχεια, και με κονδύλια του ΥΠΠΟΤ, ολοκληρώθηκε το 2009, η αποκατάσταση της εκκλησίας.

 

Πηγή:

Σχόλια Χρηστών

x

Δείτε Επίσης

Οριστικό: Τέλος τα πανηγύρια μέχρι το τέλος Ιουλίου – “Για τον Αύγουστο βλέπουμε”

Τι αποφάσισαν οι λοιμωξιολόγοι - Η εισήγηση στην κυβέρνηση