Εκδρομή της Ένωσης Ρουμελιωτών Ν.Ιωνίας

Με περισσότερα από 100 (2 λεωφορεία), μέλη και φίλους η Ένωση Ρουμελιωτών Νέας Ιωνίας εξέδραμε την Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 στην Καστριώτισσα Φωκίδας. Κάθε περιήγηση στην πατρίδα μας και ιδιαίτερα στη Στερεά Ελλάδα προσφέρει ευκαιρίες αναψυχής, αναβάπτισης στην καταπράσινη φύση και ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης μακριά από την πολύβουη αχλύ της Αθήνας.

Προσφέρεται η αφορμή στον άνθρωπο να αναδιφήσει στον εσωτερικό του κόσμο, να επαναξιολογήσει παραμέτρους της ζωής του, πέρα από τους αγχώδεις ρυθμούς της καθημερινότητάς του. Και μόνο η σιωπή των βουνών μας είναι αρκετή!!!

Εν πρώτοις επισκεφθήκαμε την ιστορική την Ιερά Μονή Δαμάστας, όπου τελέσαμε αρτοκλασία υπέρ υγείας και Θείου φωτισμού όλων των μετεχόντων της εκδρομής και των οικογενειών των μέσα σε ένα θαλερό και συνάμα κατανυκτικό κλίμα ψάλλοντες  το «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…..».

Η Καθηγουμένη Ιωάννα μας ευχαρίστησε για την επίσκεψη και παρουσίασε ενδελεχώς και τεκμηριωμένα την ιστορία του Μοναστηριού. Ακολούθως προσέφερε αβραμιαία φιλοξενία στο καλαίσθητο αρχονταρίκι ευφραίνοντάς μας.

Η λέξη Δαμάστα παράγεται κατά μία έννοια από το ρήμα «δαμάζω» εξαιτίας της θαυματουργικής ιδιότητας της εφέστιας εικόνας της Υπεραγίας Θεοτόκου να δαμάζει τον ανθρώπινο πόνο και τις ποικίλες ασθένειες των ανθρώπων που κατέφευγαν και εξακολουθούν να φθάνουν ως προσκυνητές.

Έτσι συνεκδοχικά η Μονή προσέλαβε την προσωνυμία «Δαμάστρα» και με την πάροδο του χρόνου «Δαμάστα». Στη συνέχεια μέσα από τα φιλόξενα βουνά και με θέα τη Γκιόνα, τα Βαρδούσια και την Οίτη, περνώντας από γραφικά χωριά και ιστορικούς τόπους που μας οδηγούν μέχρι τα μυθικά χρόνια, όπως για παράδειγμα τα Πυρά Ηρακλέους, φθάσαμε στην Καστριώτισσα ένα από τα ομορφότερα Ρουμελιώτικα χωριά με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το ιδιαίτερης ομορφιάς τοπίο με τις αγριοτριανταφυλλιές, τα έλατα και τα πλατάνια.

Αξίζει να σημειωθούν δυο λόγια για την Οίτη. Οροπέδια, λιβάδια και στρογγυλεμένες κορυφές εκτείνονται σε όλο το κεντρικό συγκρότημα του βουνού, διαφοροποιώντας το από τους γείτονές της, τα Βαρδούσια και την Γκιώνα, που με την αλπική τους διαμόρφωση εντυπωσιάζουν περισσότερο τους επισκέπτες.

Η Οίτη λόγω των πετρωμάτων της (φλύσχης) είναι βουνό πλούσιο σε νερά. Από τα οροπέδιά της πηγάζουν τρία ποτάμια. Στα ανατολικά, ο Ασωπός και ο Γοργοπόταμος καταλήγουν στον Σπερχειό, αφού διαβούν απόκρημνα φαράγγια.

Ο Ιναχος (Βίστριτσα), στα δυτικά, κυλάει σε πιο ήρεμο τοπίο και καταλήγει, όπως και τα υπόλοιπα ποτάμια, στον Σπερχειό. Η Γκιώνα, με χαρακτήρα καθαρά αλπικό, αποτελεί τμήμα της νότιας απόληξης της οροσειράς της Πίνδου και ενώνεται με τον Παρνασσό ανατολικά, με τα Βαρδούσια όρη δυτικά και με την Οίτη στα βόρεια.

Είναι ένα βουνό με αδρό και ξεκάθαρο ανάγλυφο, με βαθιές χαράδρες, ρεματιές και ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές που το κάνουν δύσβατο ενώ διαθέτει την μεγαλύτερη ορθοπλαγιά των Βαλκανίων, την Πλάκα της Συκιάς, με υψομετρική διαφορά 1.100 μέτρα περίπου.

Οι πλευρές της προς το Λιδωρίκι είναι κατάφυτες από έλατα, οξιές και κέδρους, ενώ στα ξέφωτα υπάρχουν αγριολούλουδα όπως σφεντάλια και αγριοτριανταφυλλιές. Στα δάση της ζουν άγρια ζώα, λύκοι (είναι το νοτιότερο σημείο εξάπλωσής τους στην Ελλάδα),αγριογούρουνα, ζαρκάδια, αγριόγιδα, ενώ στις απόκρημνες πλαγιές της πετούν αρπακτικά πουλιά όπως γυπαετοί και χρυσαετοί.

Επίσης διαθέτει και πολλά λιβάδια που συντηρούν αιγοπρόβατα. Τα Βαρδούσια (ή Κόρακας) είναι σύμπλεγμα βουνών που περιλαμβάνει το νοτιότερο άκρο της Πίνδου στη Στερεά Ελλάδα. Υψώνεται στα σύνορα των νομών Ευρυτανίας, Αιτωλοακαρνανίας και Φωκίδας.

Είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ρούμελης μετά την Γκιώνα, με ύψος που φτάνει τα 2.495 μέτρα (κορυφή Κόραξ). Στην ψηλότερη κορυφή τους, τον Κόρακα ή Αϊ-Λια, υπάρχει παράξενο σπήλαιο με υπόγειο ποταμό.

Η οροσειρά χωρίζεται από τους ποταμούς Μόρνο, Εύηνο και Κοκκινοπόταμο και έχει πλούσια χλωρίδα. Μεγάλο τμήμα της επιφάνειας της καλύπτεται από δάση ελάτης, βελανιδιάς, κέδρων ενώ στα εκτεταμένα υψίπεδα που σχηματίζονται ανάμεσα στις κορυφές βόσκουν μεγάλα κοπάδια προβάτων και γιδιών.

Το αρχαίο ελληνικό όνομα των Βαρδουσίων είναι Κόραξ, ονομασία που επιβιώνει μέχρι σήμερα ειδικά στον τοπικό πληθυσμό ο οποίος χρησιμοποιεί κυρίως την αρχαία ονομασία. Ο Στράβων τα ονόμαζε μέγιστον όρος εξαιτίας του ύψους του.

Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 στα Βαρδούσια έδρασαν και προφυλάχτηκαν στις λεγόμενες αποκλείστρες, οι εξεγερμένοι κάτοικοι των γύρω χωριών. Το όνομά της Καστριώτισσας οφείλεται στα ερείπια αρχαίου κάστρου που υπάρχουν μέσα στο χωριό, το οποίο χτίστηκε το 500 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε από Δωριείς.

Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.160 μέτρων στις πλαγιές της Οίτης και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας. Το 325 π.Χ., κυριεύτηκε από τους Πέρσες. Στις αρχές του 19ου αιώνα, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ανασκαφές στην περιοχή, ενώ αναφέρεται και το 1897 σε γραπτή πηγή.

Στην Καστριώτισσα επίσης βρίσκεται η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία αποτέλεσε καταφύγιο κατά την Τουρκοκρατία. Στη θέση της εκκλησίας υπήρχε παλαιότερα γυναικείο μοναστήρι.

Γευθήκαμε παραδοσιακά Ρουμελιώτικα εδέσματα και πίτες ενώ γλεντήσαμε όπως εμείς ξέρουμε στην καταπράσινη πλατεία του χωριού, παρά τη βροχή που ουδόλως μας Ζητούμε την κατανόηση όσων δεν μπορέσαμε να έχουμε μαζί μας λόγω της συγκεκριμένης χωρητικότητας των λεωφορείων (πιστέψτε μας, ήταν πολλοί!).

Ευχαριστούμε θερμά τους δωροθέτες της λαχειοφόρου αγοράς που πραγματοποιήσαμε αλλά και την χαλκέντερη Πρόεδρο του Λαογραφικού Ομίλου Γυναικών Καστριώτισσας Παρνασσίδας κα. Πόπη Γαϊτάνη για την πολύτιμη συμβολή της στη διοργάνωση της.

Σας καλούμε με την έναρξη της νέας «Συλλογικής» χρονιάς να πλαισιώσετε το ανανεωμένο πρόγραμμα εκδρομών του Σωματείου μας. Όσοι και όσες ενδιαφέρονται να είναι κοντά μας ας μη διστάσουν να επικοινωνήσουν στο τηλέφωνο, 697 904 78 01 ή στο Email: enosiroumeliotonionias@ yahoo.gr