Κλείσιμο Χάρτη 

  Χάρτης/Αναζήτηση Συλλόγων 

Αφιέρωμα στον “Γιαννάκη” Ζλατάνη

Τοποθεσία: Πλατάνη Εδέσσης Νομός: ΠΕΛΛΑΣ Περιφέρεια: Κεντρική Μακεδονία Φυλή: Μακεδόνες

Έχετε κάποια απορία ή παρατήρηση για το παρόν περιεχόμενο; Θα χαρούμε να σας ακούσουμε!

Αφιερώνοντας λίγο χρόνο κάποιος στη μουσική παράδοση της Μακεδονίας, ερευνώντας τα τραγούδια της κάθε περιοχής, δε θα μπορούσε να μην σταθεί στην ιδιαιτερότητα, στη μοναδικότητα της εκτέλεσης των ντόπιων τραγουδίων από τον Γιαννάκη Ζλατάνη ο οποίος με το κλαρίνο του σε γυρίζει πίσω στο χρόνο με την αυθεντικότητα της όποιας μελωδίας του ζητηθεί να παίξει. Ο “Γιαννάκης” Ζλατάνης γεννήθηκε το 1948 στην Πλατάνη Εδέσσης. Ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία (σχεδόν 10 χρονών) την ενασχόληση του με τη μουσική παίζοντας νταούλι και όπως μου δήλωσε κι ο ίδιος σε ένα ταξίδι που κάναμε πρόσφατα στο εξωτερικό:

“δε γίνεται να παίξεις κλαρίνο άμα δεν έχεις μάθει πρώτα καλά νταούλι .. Να παίξω εγώ τη κάσα να πάθεις πλάκα .. κι όποιος παίζει μαζί μου κάσα πρέπει να ακούει ..”

Κάπου στα 13-14 ξεκίνησε να παίζει κλαρίνο και δημιούργησε σιγά σιγά τη πρώτη του μπάντα. Με τα χρόνια άρχισε να γίνεται ολοένα και περισσότερο αναγνωρίσιμος παίζοντας σε εκατοντάδες γλέντια και γάμους. Δάσκαλος του (ή ίσως ένας από αυτούς) ο εξίσου γνωστός “Γιουρούκης” από τη Σκύδρα. Ο Γιαννάκης έμαθε να παίζει τα τοπικά τραγούδια τα οποία τότε παίζονταν χωρίς λόγια. Οι μπάντες αποτελούνταν από χάλκινα, κλαρίνο – τρομπόνια και κάσα. “Εμείς είχαμε τα χάλκινα και όπου πηγαίναμε γινόταν χαμός, δε φαντάζεσαι! Η Γουμένισσα ξεκίνησε μετά από μας .. Αυτοί ζουρνάδες παίζανε στα πανηγύρια ..”

Ο Γιαννάκης κάπου στις αρχές του 80 εμφανίστηκε στην εκπομπή «Να η ευκαιρία», και στην αρχή: “ήμουν μαζεμένος. Στην αρχή παίζω κανένα καλαματιανό και μου λένε από την εκπομπή παίξε τα δικά σας από την Έδεσσα .. Πήρα κι εγώ φόρα κι έγινε χαμός! Κέρδισα!”

Το 1999 βραβεύτηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από τον Υπουργό Πολιτισμού ως το καλύτερο Μακεδονικό Συγκρότημα. Ο Γιαννάκης Ζλατάνης είναι από εκείνους, τους λίγους, που ξεχώρισαν τόσο και κράτησαν ζωντανή τη παράδοση της περιοχής του. Είναι πολύ τυχεροί όσοι τον έχουν απολαύσει από κοντά. Το πάθος του, η κατάθεση ψυχής που κάνει κάθε φορά που πιάνει το κλαρίνο σε συγκινεί.

“Ο κάθε ένας στα τραγούδια του. Εκεί που ξέρει. Θέλει καρδιά και ψυχή για να παίξεις. Να αγαπάς αυτό που κάνεις. Κλαρίνα είναι πολλά αλλά Γιαννάκης, μόνο ένας!! Τον Γιαννάκη τον αγαπάει ο κόσμος γι’αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι πολύ παθιασμένος με τη μουσική και το κλαρίνο.”

Αριστοτέλης Φλέσσας

Αριστοτέλης Φλέσσας

Ειμαι Καθ. Φυσικής Αγωγής με ειδικότητα στους Ελληνικούς Παραδοσιακούς Χορούς (ΔΠΘ). Κατάγομαι από την Ειρηνούπολη Ημαθίας αλλά τα περισσότερα χρόνια μου τα πέρασα στον Πολύγυρο Χαλκιδικής από τον οποίο είναι η μητέρα μου. Ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα ως Δάσκαλος στον σύλλογο στον οποίο πήγαινα από μικρό παιδί, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πολυγύρου.. Πρόκειται για ένα σύλλογο που ιδρύθηκε το 1976 και έχει πλούσια δράση και συνεισφορά στην διατήρηση της τοπικής παράδοσης καθώς έχει διασώσει τραγούδια και χορούς έχοντας ηχογραφήσει μάλιστα και 3 CD.

Λίγα χιλιόμετρα από το Πολύγυρο στο δρόμο προς Θεσσαλονικη ειναι το ορεινό χωριό Βάβδος, στο οπόιο έχω αναλάβει την επαναλειτουργία των χορευτικών τμημάτων του χωριού έχοντας την πλήρη στήριξη και εμπιστοσύνη των ντόπιων κατοίκων. Επίσης από το τέλος του 2014 ξεκίνησα να διδάσκω και στον Πολιτιστικό Σύλλογο Ουρανούπολης, σε ένα χωριό όπου βρίσκεται η Πύλη του Αγίου Όρους και οι κάτοικοι του είναι πρόσφυγες απο τη ''Ρωμιοθάλασσα" της Προποντίδας. Το 2012 είχα συμμετάσχει κάνοντας μια ανακοίνωση στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του Πανεπιστημιου YEDITEPE της Κωνσταντινουπολης με τίτλο ''Cultural Associations And Cultural Identity. The Case of North Epirus Local People of Polygyros in the Region of Chalkidiki''.

Η επαγγελματική μου διαδρομή μπορεί να μην έχει καιρό που ξεκίνησε, αλλά η δίψα για δουλειά και αγώνα για την παράδοση του τόπου μας είναι μεγάλη. Θεωρώ ευλογία το να κάνεις το μεράκι σου επάγγελμα γι'αυτό ρίσκαρα σπουδάζοντας και ποτέ δε το μετάνιωσα. Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με δίδαξαν και με βοήθησαν, είτε στον πανεπιστημιακό χώρο όπως οι κ.κ. Σερμπέζης Β., Φιλίππου Φ. , Κατέρης Κ., Γουλιμάρης Δ. αλλα και εκτός αυτού όπως ο κ. Παπουκίδης Α. και χάρη σ'αυτούς έχω τα εφόδια και τις κατευθύνσεις για να πορευθώ στη ζωή μου.

Σχόλια Χρηστών

x

Δείτε Επίσης

“Ήρθεν ο Μάης” _ “Λυγαριά” (Τρεχαντηράκι) (Σέριφος)

Από το αρχείο της ΕΡΤ και τον Σταύρο Σπηλιάκο